Obraz histologiczny objawu pierwotnego w miejscu wtargnięcia krętków bladych ma cechy wytwórczego stanu zapalnego i polega na obecności nacieku, składającego się z limfocytów, komórek plazmatycznych, komórek tkanki łącznej (histiocytów) oraz innych elementów komórkowych pochodzących z układu siateczkowo-śródbłonkowego. Punktem wyjścia tych nacieków są naczynia chłonne i krwionośne, które są liczne i zmienione. Ich ściany są zgrubiałe i nacieczone, a światło niektórych naczyń zamknięte (lymphangoitis, phlebitis, endovasculitis, endolymphangoitis obliterans). Naciek tworzący objaw pierwotny jest dobrze odgraniczony od otoczenia. W tkance podścieliska stwierdza się znaczne nowotworzenie włókien srebro- chłonnych. Zarówno w naciekach okołonaczyniowych, jak i w świetle naczyń oraz w tkance łącznej można wykazać metodą srebrzenia liczne krętki blade. Nabłonek jest początkowo nie zmieniony, lecz w okresie późniejszym w części środkowej nacieku powstaje obrzęk, który wywołuje początkowo ścieńczenie nabłonka, a następnie nadżerkę — powierzchowne owrzodzenie. W wydzielinie surowiczej tego owrzodzenia stwierdza się również liczne krętki.
