Kiła utajona i kiła późna objawowa

Kiła utajona i kiła późna objawowa wymagają jeszcze bardziej wnikliwego badania klinicznego. Konieczne jest badanie radiologiczne klatki piersiowej ze szczególnym uwzględnieniem serca i aorty. Dla wczesnego rozpoznania zmian swoistych w tętnicy głównej ważniejsze jest nieraz prześwietlenie, niż zdjęcie, gdyż pozwala ono na ocenę stanu tętnicy głównej w okresie dynamicznym, a nie statycznym. Natomiast zdjęcie jest ważnym dokumentem porównawczym przy następnych badaniach — dla oceny dalszego rozwoju zmian oraz wyniku leczenia.