Lymphogranuloma venereum jest chorobą, która nie występuje w naszym klimacie, jednak ze względu na liczne przyjazdy osób z krajów rozwijających się możliwe jest jej wystąpienie również w Polsce. W okresie początkowym zmiany, w postaci pojedynczych lub licznych, małych, powierzchownych owrzodzeń o zarysach okrągłych lub owalnych, mogą wystąpić na żołędzi i w rowku zażołędnym. Wyglądem mogą przypominać nadżerki powstałe w przebiegu opryszczki. Ponieważ zmianom tym towarzyszy powiększenie węzłów chłonnych oraz dodatnie (nieswoiste) odczyny serologiczne, właściwe rozpoznanie może być bardzo trudne, tym bardziej, że istnieją doniesienia (Eberhastinger ) o równoczesnym zakażeniu kiłą i weneryczną ziarnicą pachwin (lymphogranuloma venereum). W przypadkach wątpliwych konieczne jest wykonanie próby Freia. Duże trudności rozpoznawcze i różnicowania przedstawiają zmiany wywołane przez framboezją ze względu na znaczne podobieństwo wielu objawów i dodatnie odczyny serologiczne. Specjalnego postępowania diagnostycznego wymaga chory zgłaszający się do lekarza ze stulejką zapalną, która może być wywołana zarówno zakażeniem kiłowym, jak i zakażeniem bakteryjnym banalnym. W przypadkach tych w celu ustalenia właściwego rozpoznania należy dążyć do zlikwidowania objawów stulejki zapalnej przez stosowanie środków nie wywierających działania krętkobójczego (sulfonamidy, streptomycyna) oraz odpowiedniego leczenia miejscowego. W celach diagnostycznych można wykonać nakłucie węzłów chłonnych i pobranie treści tych węzłów do badania na krętki blade. Oczywiście, konieczna jest stała kontrola serologiczna. U kobiet przy umiejscowieniu zmian w obrębie pochwy i szyjki macicy należy przeprowadzić różnicowanie ze stanem nadżerkowym przedrakowym lub z nowotworem złośliwym.
