Morfologicznie podobny do niego jest objaw pierwotny zgorzelinowy (sclerosis initialis gangraenosa), wywołany zakażeniem wtórnym lub zewnętrznymi czynnikami mechanicznymi (ucisk), utrudniającymi normalne krążenie. Dawniej istotną rolę epidemiologiczną i kliniczną odgrywało równoczesne zakażenie kiłą i wrzodem wenerycznym (prątkami Ducreya), tzw. zakażenie mieszane. Wrzód weneryczny powstaje w 2 etapach. Po upływie 2—3 dni od chwili zakażenia powstaje owrzodzenie typowe dla wrzodu wenerycznego, do którego dopiero po upływie 2—4 tyg. dołączają się cechy objawu pierwotnego. Wrzód mieszany (ulcus mixtum) przedstawia duże trudności diagnostyczne, tym większe, że powiększenie węzłów chłonnych może mieć również przebieg nietypowy. Obecnie w Polsce od szeregu lat wrzodu wenerycznego prawie nie spotyka się, toteż brak doniesień o występowaniu przypadków zakażenia mieszanego. Niemniej należy liczyć się, że takie przypadki mogą ponownie wystąpić, chociażby ze względu na możliwość zawleczenia tej choroby z innych krajów
