Warunkiem powstania mnogiego objawu pierwotnego jest wtargnięcie krętków przez liczne wrota zakażenia, którymi mogą być przeczosy (świerzb) lub przypadkowe nadżerki i otarcia naskórka, występujące stosunkowo często na narządach płciowych. Do rzadkości należą objawy pierwotne mnogie występujące u tego samego chorego w odległych od siebie miejscach, jak na przykład na brodzie (po skaleczeniu przez fryzjera) i III palcu lewej ręki (Queyrat, wg G. H. Krugera ). Stosunkowo częstym zjawiskiem jest występowanie objawu mnogiego w fałdach skórnych, gdzie następuje przeszczepienie krętków na przylegającą powierzchnię skóry w postaci tzw. odbitki (na wargach sromowych i w spoidle tylnym u kobiet, w fałdzie skórnym międzypalcowym). W mechanizmie powstawania mnogich objawów pierwotnych ważną rolę odgrywa wielokrotne zakażenie w następstwie powtarzanych kontaktów z osobą chorą.